Վալերի Բրյուսովի անվան համալսարանական թանգարանն և Մոսկվայում գործող գրողի տուն-թանգարանը փետրվարի 20-ին Մոսկվայում կազմակերպել են համատեղ ցուցահանդես։ Այն նվիրված է ԵՊԼՀ-ի 85-ամյա և Բրյուսովի տան հոբելյաններին։
Վալերի Բրյուսովի թանգարանն առաջին հայացքից ոչնչով չի տարբերվում Երևանում գործող մյուս մեմորիալ թանգարաններից։ Կարծես սովորական ցուցասրահներ են, որտեղ ներկայացված են գրողի ու թարգմանչի կյանքի և աշխատանքային գործունեությանը վերաբերող իրերը։ Բայց դա միայն առաջին հայացքից․ ընդամենը մի քանի րոպեից դու քեզ գտնում ես ռուսական գրականության արծաթե դարում, որտեղ իր աթոռին բազմած Բրյուսովը փոքր-ինչ թեքվել է գրասեղանին ու աշխատում է հերթական գլուխգործոցի վրա կամ էլ սևագիր տետրակի մեջ փորձում է գրել հազիվ սովորած մեսրոպատառերը։
Բրյուսովյան գիտական կենտրոնի ղեկավար Աննա Չուլյանի ուղեկցությամբ ցուցասրահում մի քանի քայլ անելով հայտնվում ես նախ Բրյուսովի մանկության տետրակների, ձեռքով կազմած առաջին ամսագրի, նախկինում չտեսնված ապլիկացիանների առջև, հետո հայացքով ուղեկցում ես նրան գիմնազիա, իսկ ավելի ուշ թերթում ես նրա՝ ամենայն հայոց բանաստեղծի գործերի բրյուսովյան լեզվով թարգմանություններն ու ունկնդրում նրա թարգմանած Սայաթ-Նովան։
Տիկին Չուլյանի խոսքով՝ տարվա ընթացքում, բացի այցելուներից ականավոր թարգմանչին պատվում են իրենց ներկայությամբ ԱՊՀ–ից և եվրոպական երկրներից ժամանած ռուսագետներն ու հատկապես բրյուսովագետները, որոնք իրենց մասնակցությունն են ունենում «Բրյուսովյան ընթերցումներ» ամենամյա գիտաժողովին։ Բրյուսովագետներից ավելի հաճախ թանգարան են այցելում բրյուսովականները, որոնց ամենից շատ գրավում է Բրյուսովի՝ համաշխարհային գրականությունից կատարած թարգմանությունները․ պոլիգլոտ ուսանողները հետաքրքրությամբ աչքի են անցկացնում անգլերենից, հայերենից, գերմաներենից, ֆրանսերենից, իտալերենից, հուներենից թարգմանությունները։