Միլենա Հայրապետյանի հաջողության պատմությունը

Միլենա Հայրապետյան - բակալավրիատ 4-րդ կուրս, ԹՄՀ ֆակուլտետ, Միջմշակութային հաղորդակցություն (ֆրանսերեն)

«Երազանք---> Նպատակ---> Արդյունք»
Ահա այն երեք քայլերը, որոնք իմ երջանկության մոլեկուլներն են:

Հե՜յ, ողջույն, ես Միլենան եմ։ Սովորում եմ ԲՊՀ-ի 4-րդ կուրսի ՄՀ/ֆրանսիական բաժնում։ 2021թ-ի սկզբին դիմել եմ AUF-ի կողմից կազմակերպված միջազգային մասնագիտական փորձաշրջանի մրցույթին և, շահելով կրթաթոշակ, մեկնել Ֆրանսիա՝ իմ 14 տարվա ամենագեղեցիկ երազանքների հետքերով։

Երազանքների ճանապարհի անցորդ լինելը ամենևին էլ հեշտ չէ։ Ճանապարհի մեկնարկին և ընթացքում բախվել եմ բազում խնդիրների, երկու անգամ ձախողել եմ և ամեն բան սկսել զրոյից, բայց պատրաստ եմ եղել ևս հազար փորձ անելուն, համառորեն պայքարել եմ մեկ տարի, կոտրվել եմ, լաց եմ եղել, սրտատրոփ սպասել գոնե մի փոքրիկ հաջողության, բայց ես մշտապես հավատացած եմ եղել, որ հասնելու եմ այդ երազանքների ճանապարհի լուսավոր ավարտին, որովհետև ամենից շատ իրականանում են այն երազանքները, որոնց վրա չեն կասկածում։ Այնքա՜ն կարևոր է այդ ճանապարհին հավատով, ուժեղ ու ամուր քայլելը, այդ ամենօրյա փոքրիկ քայլերը մեր երջանկության բանաձևի մանրագույն բջիջներն են, շարժիչ ուժը, որոնք առաջ են մղում ու «թիթիեռնիկի թևերի օրենք»-ով մեզ հասցնում դեպի ճանապարհի վերջին կանգառ։

 

Ես ֆրանսիական և ֆրանկոֆոն քաղաքակրթության, նաև լեզվի ապագա մանագետ եմ, և ինձ համար անչափ նպատակային էր մասնագիտական պրակտիկաս անցնել հենց միջմշակութային հաղորդակցման ոլորտում և հենց իմ մասնագիտական երկրում՝ գիտելիքներս դարձնելով ավելի վիզուալ ու գործնական, իսկ ֆրանսերենը՝ հաղորդակցման առօրյա լեզու։ Միջազգային պրակտիկաս իրականացրել եմ միջերկրածովյան չքնաղ Մարսել քաղաքի «La JAF, Marseille» ասոցիացիայում։ Մարսելը Ֆրանսիայում մշակութային, ազգային, լեզվական ու պատմական առումով ամենաբազմաշերտ ու ամենահին կենտրոններից է, երևի թե դա էր պատճառը, որ հրաշալի ստացվեցին միջմշակութային հարաբերություններ ստեղծելու փորձերս։ Մարսելն ինձ համար ուներ երևանյան շունչ, ես ինձ կարծես տանը զգայի։ Մարսելն այն քաղաքն է, ուր տիրում են Ֆրանսիան և Արևելքը միաժամանակ, ուր մարդիկ այնքան հյուրընկալ են, ջերմ, օգնող, սիրալիր ու անմիջական, ուր ամեն քայլափոխի, ժպիտը դեմքին, ծանոթ-անծանոթ ողջունում են միմյանց ու լավ օր մաղթում, ուր անպատճառ ներողություն են խնդրում իրարից։ Մարսելն այն քաղաքն է, ուր համատարած Տ-ի փոխարեն արտաբերում են Չ, ուր կան լեզվական տեսակետից մարսելյան սեփական կանոններ, որոնք խիստ տարբերվում են դասական ֆրանսերենից, և ուր տիրում են օդում ստեղծված մարսելյան փոքրիկ օրենքներ տեղացիների համար։ Ես եղա նաև Փարիզում, որը ինձ համար մեծագույն երազանք էր դարձել, հայտնվեցի ամենամշակութային մայրաքաղաքում, որ կարծես թանգարան լիներ բաց երկնքի տակ։

Ճիշտ է, սա իմ առաջին միայնակ ճամփորդությունը չէր, սակայն ժամանակային առումով ամենաերկարն էր իմ բոլոր ճամփորդությունների ցանկում։ Այն ինձ օգնեց լինել ավելի ինքնուրույն, համբերատար, ճկուն, ավելի ինքնավստահ, պայքարող, հարմարվող, ես դարձա ավելի բաց՝ հասարակության հանդեպ, ինձ դուր էր գալիս հաղորդակցվելը տարբեր ազգերի ներկայացուցիչների հետ, նրանց հետ ժամանակ անցկացնելը, նրանց հետ միասին ու նրանց օգնությամբ Ֆրանսիան բացահայտելը, որն ամենևին էլ ֆիլմերի կամ գրքերի Ֆրանսիան չէ։

Սիրելի՛ բրյուսովականներ, խորհուրդս է՝ երբեք չհանձնվել, անմնացորդ սիրել ու նվիրվել ձեր մասնագիտությանը, պայքարել հանուն ձեր երազանքների կատարմանը ու պատրաստվել մասնագիտական մեծ թռիչքների։ Ձեր ապագան միայն ձեր ձեռքերում է, վայելեք այդ ընթացքը և հավատացեք, որ լավագույն պահերը դեռ առջևում են։ Բարի թռիչք բոլորիդ։

Միլենա Հայրապետյանի հաջողության պատմությունը